Als kind kreeg ik voortdurend te horen dat ik hard moest studeren. Later vond iedereen dat ik hard moest werken want ‘zonder strijd geen overwinning’ en ‘zonder werk geen honing’.
Niemand heeft me echter ooit verteld hoe ik vreugde kon vinden in de studie en het werk en vooral: hoe ik die vreugde er zelf in kon leggen.

Onze maatschappij bulkt van de tips om efficiënter te worden, sneller, sterker, mooier en rijker. Gelukkig zijn er de laatste jaren ook steeds meer methodes te vinden om meer te genieten, te ontspannen en meer vreugde uit het leven te halen.

Tai Chi en Qigong zijn zulke methodes. Bij mijn weten beoefent niemand ze echt tegen zijn zin.
En toch merk ik bij leerlingen vaak wat verbetenheid, stress, ‘werken’ en ‘heel hard je best doen’. Op zich niks mis mee, maar wie weet kunnen een paar tips je helpen om bij deze prachtige sporten de zon in je hart een tikkeltje meer te doen stralen.

1. Zoek de vreugde in jezelf

Vreugde is iets heel menselijks. We kennen het allemaal. Misschien zit jouw vreugde momenteel wat verscholen achter moeilijkheden, zorgen, pijn of wat dan ook. Het leven komt immers niet zonder slag of stoot.

Toen ik lang geleden zwaar getraumatiseerde vluchtelingen begeleidde voor Dokters van de Wereld werd ik telkens weer ontroerd door dat onverwoestbare vermogen van mensen om vreugde te beleven. Hoe groot de miserie en het trauma ook is, de diepe vreugde in onszelf kan blijkbaar niet echt helemaal stuk. Meer zelfs: het aanboren van die bron kan veel steun, verlichting en draagkracht geven in moeilijke tijden.

Tai Chi en Qigong kunnen helpen om de vreugde in jezelf iets meer bloot te leggen. En dat is betrekkelijk eenvoudig: diep ademen in je buik, de aandacht brengen naar je centrum (en dus minder naar je problemen), diepe ontspanning ervaren, … het zijn stuk voor stuk krachtige hulpmiddelen om het beste van jezelf boven te halen.

2. Stop af en toe

Sommige mensen willen zo graag vooruitgang maken dat ze wat krampachtig gaan oefenen. Ze leggen zichzelf hoge eisen, verwachtingen en deadlines op.
Als je je daarin herkent, kan je je krampachtigheid misschien wat loslaten door een paar dagen niet te oefenen en dan de draad weer op te pakken zodra je er echt zin in hebt. Zo kan je misschien weer wat meer met vreugde oefenen.

Ik hoorde al vaker dat zo’n pauze heel heilzaam kan zijn. Soms merken mensen dat ze in die periode blijkbaar van alles hebben bijgeleerd, zonder iets te doen. Het doet me een beetje denken aan wakker worden na een verkwikkende nachtrust met vernieuwde inzichten, alsof je tijdens je slaap alles op een rijtje hebt gezet.

3. Glimlach

Toen ik pas begon met de innerlijke glimlach kwam het me allemaal wat geforceerd over. Intussen weet ik dat het simpelweg omhoog trekken van je mondhoeken al een subtiele verandering teweegbrengt in je lichaam, en zelfs in je ziel.
Oefening baart kunst. Hoe vaker je de innerlijke glimlach oefent, hoe makkelijker en ‘echter’ je glimlach wordt. Je organen gaan er steeds meer van genieten en dat heeft dan weer een effect op je algehele gevoel van vreugde.
Of zoals de Chinese qigongleraar Chunyi Lin het verwoordt: ‘SMILE stands for ‘Start My Internal Love Engine”. En een Love Engine is uiteraard ook een Joy Engine.

Ik wens je veel vreugde, in alles wat je doet.
En deel je vreugde en ervaring hieronder met anderen. Zo leren we van elkaar!

Showing 4 comments
  • Francine Capron
    Beantwoorden

    Heel mooi en ontroerend die begeleiding met zwaar getraumatiseerde vluchtelingen, die innerlijke vreugde is gedeeld en komt zo binnen!
    In de les tai-Chi voelt de groepsgeest zo sterk, dat volledige overgave en dankbaarheid me in evenwicht brengt. Gelukkig van wat wij samen bereiken, zelfheling, durven in de spiegel kijken en zomaar voor jezelf een innerlijke glimlach toveren. Dat is pas honing zonder strijd en zonder werken.
    Dank je wel hiervoor.

  • Lia Tack
    Beantwoorden

    Innerlijke glimlach doe ik alle dagen en geeft mij telkens een goed en blij gevoel.

Leave a Comment