WETENSCHAPPELIJKE STUDIES
Sinds een aantal jaren zijn Tai Chi en Qigong een dankbaar studieobject. Een groot aantal wetenschappelijke studies onderzoeken de heilzame effecten van deze oude Chinese bewegingskunsten.
Zo hebben een aantal wetenschappelijke studies aangetoond dat de beoefening van Tai Chi bijdraagt tot valpreventie voor senioren.
Vier andere studies bewezen dat het programma Tai Chi voor Reuma en Artrose veilig was voor senioren, maar ook dat het aantoonbare effecten heeft op hun evenwicht en zelfvertrouwen.
De Amerikaanse Arthritis Foundation past daarom het programma al meer dan 10 jaar toe. Ook andere reuma- en osteoporoseverenigingen in Engeland, Australië, Singapore en Nieuw Zeeland hebben het programma nu al een heel aantal jaar in hun dagelijkse werking geïntegreerd.
Hieronder vind je een overzicht van de meest relevante wetenschappelijke studies met Tai Chi en Qigong als object. Ze werden gerangschikt volgens de onderzochte aandoening, ziekte of problematiek.
“Tai Chi kan beschouwd worden als een waardevolle niet-farmacologische benadering om de slaapkwaliteit bij 60-plussers met lichte klachten te verbeteren. Hierdoor heeft Tai Chi zeker het potentieel om slaapproblemen te verhelpen vooraleer echte insomnia ontstaat”. Dat is de conclusie van een gecontroleerd gerandomiseerd onderzoek door de Universiteit van Californië dat in het wetenschappelijk vakblad ‘Sleep’ verscheen. Aan de studie namen 112 mannen en vrouwen deel in de leeftijdscategorie tussen 59 en 86 jaar. Alle proefpersonen hadden slaapproblemen. Een groep deed driemaal per week gedurende 40 minuten (overdag!) aan Tai Chi, een andere groep voerde een aantal lichte ademhalings- en strekoefeningen uit. De studie duurde 6 maanden. Het besluit van de onderzoekers was dat Tai Chi voor een duidelijke verbetering van de slaap zorgde. De senioren konden rustig de nacht doorslapen en lagen gemiddeld 18 minuten minder lang wakker. Gedurende de dag waren er geen klachten meer van sufheid.
Michael R. Irwin, MD; Richard Olmstead, PhD; Sarosh J. Motivala, PhD : Improving Sleep Quality in Older Adults with Moderate Sleep Complaints: A Randomized Controlled Trial of Tai Chi Chih
University of California, Los Angeles – Cousins Center for Psychoneuroimmunology, Los Angeles, California
Sleep Med. 2008 July
Voor dit onderzoek werd gebruik gemaakt van het door Paul Lam ontwikkelde programma ‘Tai Chi voor Reuma en Artrose’. 72 vrouwelijke patiënten werden gerandomiseerd toegewezen aan een controlegroep en een Tai Chi-groep. De Tai Chi-groep had na afloop van het onderzoek 35% minder pijn, 29% minder stijfheid en 29% meer eigen vermogen om dagelijkse taken uit te voeren. Bovendien nam het evenwichtsgevoel toe met 30%.
Song, Lee E, Lam P, Bae S. Effects of Tai Chi exercise on pain, balance, muscle strength, and physical functioning in older women with osteoarthritis: A randomized clinical trial.
Journal of Rheumatology. Sept 2003. 30:9 page 2039-2044.
Voor dit onderzoek werd gebruik gemaakt van het door Paul Lam ontwikkelde programma ‘Tai Chi voor Reuma en Artrose’. 68 mensen uit een rusthuis met een gemiddelde leeftijd van 77.8 jaar werden gerandomiseerd toegewezen aan een Tai Chi-groep en een controlegroep. Na 3 Tai Chi-lessen per week gedurende 12 weken vertoonde de Tai Chi-groep een significant grotere spierkracht in enkels en knieën, een grotere beweeglijkheid en flexibiliteit en een grotere zelfzekerheid qua stabiliteit dan de controlegroep.
Rhayun Song, Beverly L. Roberts, Eun-Ok Lee, Paul Lam, Sang-Cheol Bae. A Randomized Study of the Effects of Tai Chi on Muscle Strength, Bone Mineral Density, and Fear of Falling in Women with Osteoarthritis.
Voor dit onderzoek werd gebruik gemaakt van het door Paul Lam ontwikkelde programma ‘Tai Chi voor Reuma en Artrose’. Het grootste onderzoek van Tai Chi als instrument voor valpreventie, het Voukelatos onderzoek, werd gepubliceerd door de American Journal of American Geriatric Society. Volgens deze studie verminderde het aantal herhaaldelijke vallen met 70% en werd het zelfvertrouwen aanzienlijk bevorded door Tai Chi interventies.
van de 24 onderzochte Tai Chi groepen deed de meererheid Sun Stijl Tai Chi (83%), twee klassen deden Yang stijl Tai Chi (3%) en de overige 14% andere stijlen. De beoefende Sun Stijl is het programma Tai Chi voor Reuma en Artrose. Het is dus aanneembaar dat dit onderzoek het belang van dit programma op wetenschappelijke basis verklaart.
Rhayun Song, Beverly L. Roberts, Eun-Ok Lee, Paul Lam, Sang-Cheol Bae. A Randomized Study of the Effects of T’ai Chi on Muscle Strength, Bone Mineral Density, and Fear of Falling in Women with Osteoarthritis. The Journal of Alternative and Complementary Medicine, Volume 16, Number 2, 2010, pp. 1–7
Voor dit onderzoek werd gebruik gemaakt van het door Paul Lam ontwikkelde programma ‘Tai Chi voor Reuma en Artrose’. In totaal 82 vrouwen met osteoarthritis werden gerandomiseerd toegewezen aan een Tai Chi-groep en een controlegroep. na zes maanden werden onderzoeken gedaan (pijn, stijfheid, angst voor vallen, algemeen fysiek functioneren) bij 30 mensen uit de Tai Chi-groep en 39 personen uit de controlegroep. Na afloop van de onderzoeksperiode vertoonden de mensen uit de Tai Chi-groep markant minder problemen met dagelijkse bezigheden en minder angst voor vallen dan de mensen uit de controlegroep.
Song, R., Lee, E. O., Lam, P., Bae, S. C. (2009). Effects of Tai Chi or Self-help Program on Balance, Flexibility, Oxygen Consumption, and Muscle Strength in Women with Osteoarthritis.
Journal of Korean Academy of Fundamental Nursing, 16(1), 30-38.
Professor Yang van de University of Illinois in Urbana-Champaign (VS), zelf een fervent Tai Chi-beoefenaar, heeft in twee studies vastgesteld dat iedereen baat heeft bij twee maanden regelmatige Tai Chi-beoefening. Yang en zijn collega’s gebruikten voor de studies een combinatie van Tai Chi en Qigong, waarbij 39 studenten en een controlegroep van 29 mensen zes maanden lang Tai Chi oefenden aan een ritme van 3 dagen per week. Laboratoriumonderzoek wees uit dat na afloop van de proefperiode zowel het evenwichtsgevoel, de kracht en de stabiliteit van de Tai Chi-beoefenaars vergroot was. Nog belangrijker waren de persoonlijke ervaringen van de senioren Yang zegt:”Mensen zeggen me dat ze na die 6 maanden terug zelf hun sokken en hun broek konden aantrekken op dezelfde manier als vroeger: staand in plaats van zittend. Een vrouw vertelde me dat ze nu terug de trappen in haar huis opkon, waar dat vroeger niet mogelijk was.
Ärzte Zeitung, 24.07.2006
Patiënten met een milde tot matige vorm van de ziekte van Parkinson deden gedurende 24 weken twee keer per week een uur lang tai chi-oefeningen. Als hypothesen hanteerden de onderzoekers minder vallen en het uitvoeren van alledaagse handelingen zoals het reiken naar een kopje op tafel, opstaan uit een stoel en lopen.
De deelnemers aan de Chinese bewegingsoefeningen werden vergeleken met twee groepen die rek- n respectievelijk weerstandsoefeningen uitvoerden. Op de uitkomsten houdingsstabiliteit, accuraatheid van bewegingen en paslengte deden de patiënten in de tai chi-groep het significant beter dan die in beide andere groepen.
Bovendien liepen patiënten uit de tai chi-groep sneller en konden ze verder reiken zonder hun evenwicht te verliezen dan degenen in de rekgroep. Gedurende de trainingsperiode rapporteerden de personen in de tai chi-groep 67 procent minder valaccidenten. Drie maanden na de activiteiten was de gemeten vooruitgang nog steeds aanwezig.
Fuzhong Li, Ph.D., Peter Harmer, Ph.D., M.P.H., Kathleen Fitzgerald, M.D., Elizabeth Eckstrom, M.D., M.P.H., Ronald Stock, M.D., Johnny Galver, P.T., Gianni Maddalozzo, Ph.D., and Sara S. Batya, M.D.
Patricia Adler van de Western Reserve University, Cleveland ,Ohio (VS) onderzocht proefpersonen tussen 68 en 87 jaar met pijnlijke gewrichten. Gedurende 10 weken oefende een groep regelmatig Tai Chi en een controlegroep deed dat niet. De eerste groep had beduidend minder pijn dan de controlegroep.
Journal of Nursing Scholarship, 2001
De Universiteit van Hong Kong onderzocht een jaar lang 180 mensen, onderverdeeld in drie groepen: een Tai Chi-groep, een stretching-groep en een niet-actieve controlegroep. Het doel van de studie was om spiersterkte en botverlies te meten. De controlegroep verloor in de onderzoekstermijn 2% botmassa en ontwikkelde geen aangroei van spiermassa. De streching-groep verloor slechts 1% botmassa en ontwikkelde een aangroei van 10% spierweefsel. De Tai Chi-groep kende minder dan 1% botverlies en verbeterde de spiersterkte, vooral de quadriceps, met 40%. Een ander onderzoeksteam uit Hong Kong kwam tot gelijkaardige resultaten in 2001: in een tijdsspanne van 12 maanden werd bij vrouwen in de post-menopauze die regelmatig Tai Chi beoefenden tussen de 2,6 en 3,6 keer minder botafbraak vastgesteld dat bij niet-praktiserende vrouwen.
Ärzte Zeitung, 27.03.2006, ook: Osteologie, Band 10, Suppl.1(2001) S. 54
Fybromyalgie is één van de meer dan 100 reumatische aandoeningen. Het betekent letterlijk pijn in de spieren en bindweefsels. Een kleinschalig Amerikaans onderzoek bij 66 patiënten leert dat het beoefenen van tai chi de pijnklachten zou onderdrukken.
De onderzoekers splitsten de proefpersonen op in twee groepen: 33 vrijwilligers kregen twee keer per week een uur lang Tai Chi les. De controlegroep kreeg twee keer per week een informatiebijeenkomst over fybromyalgie die werd afgesloten met 20 minuten rek- en strekoefeningen.
Bij de aanvang van het onderzoek moesten de deelnemers hun klachten oplijsten op een vragenlijst. Wie de tai chi lessen volgde, scoorde daar 62,9 op. Na twaalf weken tai chi daalde die score tot 35,1 punten. De controlegroep startte met 68 punten. Na twaalf weken daalde ook hun pijnklachten tot 58,6 punten. Zowel mentaal als fysiek bleek tai chi een invloed te hebben.
Het onderzoek was dermate kleinschalig dat de resultaten niet overroepen mogen worden. Toch mag ook het belang ervan niet onderschat worden en is verder onderzoek naar de heilzame invloed van tai chi nodig.
www.gezondheidsnet.be
De beste manier om te voorkomen dat ouderen depressief worden, is hen te introduceren in de wereld van Tai Chi, zo blijkt uit een Amerikaanse studie. Eén keer per week een reeks tai chi oefeningen kan een depressie verlichten, energieniveaus verhogen en zelfs het geheugen verbeteren. Zestigplussers, zeker degenen die in verzorgingstehuizen leven, lopen zes keer meer kans op een depressie dan andere ouderen.
Medicatie kan slechts een derde van de patiënten helpen, aldus psychiaters. Maar een wekelijkse sessie bewegingen gebaseerd op een afgezwakte westerse versie van deze vechtsport gedurende tien weken, kan een duidelijk verschil maken.
De resultaten van het onderzoek tonen een duidelijke daling in de symptomen van de depressiviteit.
Professor Helen Lavretsky: “Dit is de eerste studie die de voordelen van Tai Chi bewijst op vlak van depressie.”
www.gezondheidsnet.be
De langzame bewegingen van Tai Chi lijken misschien op het eerste zicht niet zo inspannend, maar toch bevorderen ze duidelijk de beweeglijkheid en zorgen ze voor een aanzienlijke lichaamsactiviteit. Sportartsen labelen Tai Chi daarom als gematigde sportieve activiteit, en dus aan te bevelen door diabetologen voor mensen met type II diabetes mellitus (en pre-diabetes). Twee studies verschenen in het British Journal of Sports Medicine (online)bevestigen dat de sport een groot preventief potentieel heeft.
British Journal of Sports Medicine
Aanhoudende concentratie op welbepaalde lichaamsdelen verbetert de waarnemingscapaciteit van mensen. Regelmatige Tai Chi training scherpt de tastzin en maakt mensen fijngevoeliger. De sport leidt waarschijnlijk tot veranderingen in de hersenen en de zintuiglijke zenuwuiteinden, wat de negatieve gevolgen van verouderingsprocessen vermindert. Dat blijkt uit een studie van de Harvard Medical School in Boston uit 2007.
Society for Neuroscience Annual meeting, San Diego 2007
Een recent onderzoek van het Maimonides Medical Center in Brooklyn, New York, toont aan dat het regelmatig beoefenen van Tai Chi een postief effect heeft op het gedrag van 12- tot 18-jarigen met ADHD.
Dokter Pang Peng, psychiater aan bovengenoemd instituut, toonde aan dat jongeren met ADD en ADHD een significante verbetering van hun symptomen ervaren na beoefening van Tai Chi gedurende 6 weken, twee maal per week. “We merken een gunstig effect op het controleren van hyperactiviteit van de voltallige groep en kinderen en adolescenten met een diagnose van attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) vertonen ook een verbetering van hun cognitieve vaardigheden.” zegt Dr Pang.
Uit een andere studie uit 2005 (Maria Hernandez-Reif, Ph.D., Tiffany Field, Ph.D., and Eric Thimas) blijkt dat dat adolescenten met ADHD na 5 weken Tai Chi aanzienlijk minder last hebben van angsten, dagdromen, ongepaste emoties en hyperactiviteit.
Omdat Tai Chi geen bijwerkingen heeft en bijna niets kost, wordt het door sommigen gezien als een mogelijke alternatieve behandeling voor ADHD, vooral voor patienten die intolerantie vertonen voor de gangbare medicatie. of voor stabilisatie tijdens periodes waarin geen medicatie wordt gebruikt., suggereert Dr. Pang.
American Psychiatric Association (APA) 2010 Annual Meeting: Abstract NR2-77. Presented May 24, 2010
De diepe buikademhaling die bij Tai Chi en Qigong wordt aangeleerd geeft een significante verbetering bij ademhalingsproblemen zoals astma.
Gary Khor, Tai Chi for Better Breathing, London 2002
Cheng Wang, arts aan het Tufts – New England Medical Center in Boston en zijn collega’s verzamelden 47 onderzoeken uit de Engelse en Chinese medische vakliteratuur die handelden over Tai Chi bij chronische ziekten. De resultaat van hun werk verscheen in het vaktijdschrift “Archives of Internal Medicine”. Globaal gezien tonen deze studies aan dat Tai Chi een positieve invloed heeft op de bloedsomloop, verbetering van evenwicht, soepelheid en fitheid. De auteurs bevestigen dat het gevaar van vallen bij oudere patiënten dor regelmatige TaiChi-beoefening vermindert. De voordelen van Tai Chi hebben vooral betrekking op de werking van hart en bloedvaten en de ademhaling bij gezonde patiënten, bij patiënten met een bypass, bij patiënten met een verzwakt hart na een hartinfarct, mensen met reuma en artrose en multiple sclerose. Bij oudere en gehandicapte mensen werd een verbetering van evenwicht en lichaamskracht vastgesteld. Valpartijen kwamen minder vaak voor. Pijn, stress en angstgevoelens bij gezonde mensen namen ook aanzienlijk af.
Arch Intern Med. 2004 Mar 8;164(5):493-501.
Lam, P. (2004). “Tai Chi for ageing and its associated chronic conditions.”
Journal of Aging and Physical Activity 12(3): 347-347.
Lam P and Stephenson A. Tai Chi for Back Pain: Rationale and Available Evidence Supporting Tai Chi as a Complementary Treatment.
Journal Medical Paradigm. August 2004 page 5-12 (journal no longer in publication)
Orr R, Tsang T, Lam P, Comino E, Fiatarone M. Mobility Impairment in Type 2 Diabetes.
Diabetes Care. Volume 29, Number 9, Sept 2006. page 2120-2122
Lam P Tai Chi for fall prevention.
NZ Family Physician Journal. June 2006 volume 33 number 3 page 202
Fransen M, Nairn L, Winstanley J, Lam P, Edmonds J. A Randomized Control Trial Of 200 Subjects Comparing Tai Chi, Hydrotherapy And Control, To Measure Improvement In Pain, Physical Function, Muscular Strength And Walking Capacity.
Arthritis Care and Research.. Vol.57, No.3, April 15, 2007, pp407-414.
Tsang T, Orr R, Lam P, Comino E, Fiatarone M. Health benefits of Tai Chi for older patients with Type 2 diabetes: The “Move It for Diabetes Study” – A randomized controlled trial.
Clinical Interventions in Aging 2007:2(3) 429-439
Paul Lam, Sarah M Dennis, Terry H Diamond, Nicholas Zwar. Improving Glycaemic and BP control in type 2 diabetes The effectiveness of Tai Chi. Australian Family Physician Vol. 37, No. 10, October 2008 P884-887
Song, R. Lee, E. O., Bae, S. C., Ahn, Y. H., Paul Lam, Lee, I. O. (2007). Effects of Tai Chi Self-help program on glucose control, cardiovascular risks, and quality of life in type II diabetic patients.
Journal of Muscle and Joint Health, 14(1), 13-25.
E Lee, Aeyong Eom, Rhayun Song, Young Ran Chae. Factors Influencing Quality of Life in Patients with Gastrointestinal Neoplasms.
Journal of Korean Academy of Nursing . 2008 ISSN 1598-2874 Vol(Ed.) 38(5)
Ching-Huey Chen, Miaofen Yen, Susan Fetzer, Li-Hua Lo, Paul Lam. The Effects of Tai Chi Exercise on Elders with Osteoarthritis: A Longitudinal Study
Asian Nursing Research December 2008 Vol 2 No 4,.
Myeong Soo Lee, Paul Lam, Edzard Ernst; A critical review: Effectiveness of tai chi for Parkinson’s disease.
Parkinsonism & Related Disorders; December 2008; Vol. 14, Issue 8, Pages 589-594.
Amanda M Hall, Chris G Maher, Jane Latimer, Manuela L Ferreira and Paul Lam. A randomized controlled trial of tai chi for long-term low back pain (TAI CHI): Study rationale, design, and methods.
BMC Musculoskeletal Disorders 2009, 10:55 (28 May 2009).
Eun Ok Lee, Young Ran Chae, Rhayun Song, Aeyong Eom, Paul Lam, and Margaret Heitkemper. Feasibility and Effects of a Tai Chi Self-Help Education Program for Korean Gastric Cancer Survivors,
Oncology Nursing Forum • Vol. 37, No. 1, January 2010
Michelle DiGiacomo, Paul Lam, Beverly L. Roberts, Tang Ching Lau, Rhayun Song, Patricia M. Davidson. Exploring the Reasons for Adherence to T’ai Chi Practice.
The Journal of Alternative and Complementary Medicine. December 2010, 16(12): 1245-1246.